23/4/10

Mikolápiz

Acórdome do Mikolápiz e de cando traía de premio outro Mikolápiz. Qué felicidade ilo canxear á taberna.

3 comentarios:

abm dijo...

Aínda o outro día recordaba cunha amiga os premios dos xeados. Isos si que eran premios, sempre tocaban. Preguntabamonos quen sería o infeliz a quen lle tocaría o único palo sen premio...

albis dijo...

si, e na taberna tocaban mais q en ningún outro sitio!!

aqueloutra dijo...

e que ricos sabían aqueles que comiamos na praia da abrela en tardes de verán. o chiringuito de madeira que rexentaba unha protestona, con nariz afiado e unha berruga moura, moura...