"Je me souviens de l'odeur enivrante des livres, à la rentrée scolaire".
"Je me souviens", Georges Perec
30/11/08
Saltóns
Acórdome de cando cazabamos saltóns e os metiamos en caixas de zapatos con furados para que poidesen respirar. De vez en cando metíamos unha folliña ou un pouco de herba para que comesen.
1 comentario:
Anónimo
dijo...
E eu acórdome como os metíamos nos envases baleiros de petitsuis porque "lle sobraba aire". Isto acontecía antes que morresen, a fase previa ás loitas obrigadas entre os pobres saltóns ou ás súas andainas con petardos.
1.- Acórdome que Juan Bonilla coleccionaba exemplares do Je me souviens de Perec, e un día escribiu os seus propios "acórdome(s)". Foi así como descubrín este marabilloso libro, feito de cachiños do cotián, entrañables souvenirs cos que se identificaron emocionados xeracións de franceses que, coma el, viviran a súa infancia e adolescencia entre os anos 50 e 60.
2.- Lendo O único que queda é o amor, atopei un dos recordos de Perec en forma de caixiñas de mistos. Logo saudoume Vila-Matas cos seus Recordos inventados, onde tamén se acordaba de Georges Perec, "que escribió un libro que se titulaba Je me souviens y en el que ninguno de los recuerdos era inventado”. Non sei se é preciso dicir que lembro, como non, os cronopios de Julio Cortázar, que tropezaban seguido cos seus recordos soltos pola casa, e sempre tiñan unha caricia para eles cando pasaban boureando polos pasillos.
3.- Creo este blog e pregúntome: padecerei a melancolía da magdalena?
1 comentario:
E eu acórdome como os metíamos nos envases baleiros de petitsuis porque "lle sobraba aire". Isto acontecía antes que morresen, a fase previa ás loitas obrigadas entre os pobres saltóns ou ás súas andainas con petardos.
Publicar un comentario