Esfollada

Acórdome cando viciños e familiares viñan á esfollada. Montañas de espigas enchían o garaxe e sen présa pero sen pausa íanse esfollando as cascas do millo durante toda a tarde. O mellor viña á noite, cando os brandos restos da esfollada chegaban case ao teito e as nenas podíamos chimpar riba deles, nunha sabedora cama de algodón vexetal.