"Je me souviens de l'odeur enivrante des livres, à la rentrée scolaire".
"Je me souviens", Georges Perec
24/6/08
San Xoán
Acórdome dos contos de medo na noite de San Xoán. De recoller con moita ansia cada cachiño de madeira que atopabamos. E de que unha vez as lapas case queiman os cables da luz.
1 comentario:
Anónimo
dijo...
Penso que já o sei explicar: afinal a questom para mim nom é apenas se enfrontar às lembranças espidas e as suas dores inerentes, mas a consciência que deitam encol de tudo o que fica baleiro arredor. Coma as estrelas no céu. BJ.
1.- Acórdome que Juan Bonilla coleccionaba exemplares do Je me souviens de Perec, e un día escribiu os seus propios "acórdome(s)". Foi así como descubrín este marabilloso libro, feito de cachiños do cotián, entrañables souvenirs cos que se identificaron emocionados xeracións de franceses que, coma el, viviran a súa infancia e adolescencia entre os anos 50 e 60.
2.- Lendo O único que queda é o amor, atopei un dos recordos de Perec en forma de caixiñas de mistos. Logo saudoume Vila-Matas cos seus Recordos inventados, onde tamén se acordaba de Georges Perec, "que escribió un libro que se titulaba Je me souviens y en el que ninguno de los recuerdos era inventado”. Non sei se é preciso dicir que lembro, como non, os cronopios de Julio Cortázar, que tropezaban seguido cos seus recordos soltos pola casa, e sempre tiñan unha caricia para eles cando pasaban boureando polos pasillos.
3.- Creo este blog e pregúntome: padecerei a melancolía da magdalena?
1 comentario:
Penso que já o sei explicar: afinal a questom para mim nom é apenas se enfrontar às lembranças espidas e as suas dores inerentes, mas a consciência que deitam encol de tudo o que fica baleiro arredor. Coma as estrelas no céu.
BJ.
Publicar un comentario