21/7/09

Comendo pipas

Acórdome de pasar horas e horas e horas sentadas nas escaleiras da praza.

4 comentarios:

albis dijo...

Ese ritual pasou de xeración en xeración..

Xur dijo...

Si, efectivamente; comeunas a miña nai, cominas eu, e agora cómeas a miña filla. Sempre as Facundo, mais tamén as Pipas La Pilarica, que eran ben saborosas. Cantas horas perdidas -ou gañadas- rillando nelas en compaña dos amigos do barrio e en calqueira curruncho...

isaura dijo...

Filla? Eres o Xur que eu coñezo?

Xur dijo...

Non teño eu o pracer de coñecerte.
E ti tes o de non me coñecer.